Πάει πολύ να μας εγκαλούν ορισμένοι τόσο για τα καταστροφικά αποτελέσματα της πανδημίας, όσο και για τον τρόπο που «εορτάστηκαν» τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του ’21.
Συγκεκριμένα, οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ ΠΕ του Συλλόγου μας, στην πρόσφατη ανακοίνωσή τους:
- Μας κατηγορούν ευθέως ως συνένοχους για την διασπορά της πανδημίας λόγω της συμμετοχής μας σε διαδηλώσεις.
- Μας κατηγορούν ως απάτριδες που ασεβούν κατά του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821.
- Θεωρούν τιμή τους ότι εκλέχτηκαν στις νόθες ψευτοεκλογές του Νοεμβρίου, όπου το 95% του κλάδου απείχε!
Η επιλογή αυτή βαραίνει εξ ολοκλήρου τη ΔΑΚΕ που επιλέγει να ακολουθήσει τον δρόμο της πόλωσης και του διχασμού σε μια κρίσιμη συγκυρία που απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση και αγωνιστική ενότητα του κλάδου απέναντι στην επίθεση που δέχεται σε όλα τα επίπεδα. Και μάλιστα το κάνει αυτό, αντλώντας τα ιδεολογήματά της από τις πιο σκοτεινές εποχές της εμφυλιοπολεμικής περιόδου, όταν δηλαδή οι εθνικόφρονες (βλ. πρώην συνεργάτες των Γερμανών σε αρκετές περιπτώσεις ή απόντες από την εθνική αντίσταση στην συντριπτική πλειοψηφία τους) κατηγορούσαν τους αριστερούς και τους κομμουνιστές ως ανθέλληνες και απάτριδες και μονοπωλούσαν για τον εαυτό τους τον τίτλο του «πατριώτη».
Παραπέμπουμε σε μια μόνο φράση της επίμαχης ανακοίνωσης της ΔΑΚΕ: «Για εμάς υπάρχει πατρίδα και είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες».
Οφείλουμε λοιπόν να επισημάνουμε σε όλες και όλους τους συναδέλφους τρία ζητήματα:
Στα 150 χρόνια από την Επανάσταση του ’21, όταν η χούντα έστηνε τις περίφημες κιτς φιέστες, διότι «μια φορά γιορτάζουμε τα 150 χρόνια από το ’21», ο πιο σημαντικός φιλελεύθερος αστός παιδαγωγός, ο Ε.Π. Παπανούτσος, δήλωνε:
Η καρδιά της δικής μας πατρίδας χτυπάει σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία, τα ρημαγμένα από τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και περικοπών, αυτά που οι κυβερνώντες δήλωναν πρόπερσι ότι έπρεπε να τα κλείσουν· εκεί, όπου οι σημερινοί ήρωες με τις άσπρες μπλούζες δίνουν μέρα και νύχτα τη μάχη για τη ζωή και την υγεία του λαού μας· εκεί, όπου οι γιατροί που τολμούν να μιλήσουν με «αρετή και τόλμη» για τις ευθύνες της κυβέρνησης, για την πραγματική εικόνα των νοσοκομείων και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, απολύονται, διώκονται, σέρνονται στον εισαγγελέα.
Η δική μας πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια, η αλάνα της γειτονιάς μας ή του χωριού μας που παίζαμε ελεύθερα, είναι οι παιδικές μας μνήμες που σήμερα πονάνε όταν τις ανακαλούμε και συνειδητοποιούμε τι στερούνται τα παιδιά μας κλειδαμπαρωμένα στα σπίτια τους, πληρώνοντας το βαρύ τίμημα μιας εγκληματικής πολιτικής. Η δική μας πατρίδα είναι τα σχολεία μας, που είναι κλειστά και έρημα, 25 εβδομάδες από πέρσι το Μάρτη.
Λυπόμαστε πολύ αν προσβάλαμε την κυβερνητική φιέστα με τις κινητοποιήσεις και τα «ασεβή» μας συνθήματα. Λυπόμαστε πολύ που, με όλους τους περιορισμούς της συγκυρίας, διαλέξαμε να τιμήσουμε τα 200 χρόνια της Επανάστασης ανοίγοντας μια πλατιά συζήτηση αναστοχασμού και ιστορικής έρευνας για το 1821, με πλούσια αρθρογραφία κορυφαίων ιστορικών και διαδικτυακές εκδηλώσεις, αντί να κάτσουμε στον καναπέ μας και να καμαρώσουμε τον πρωθυπουργό να χαριεντίζεται με τον Κάρολο και τους λοιπούς ευγενείς.
Αλλά τι σχέση θα είχαμε τότε με το ’21; Η Ελληνική Επανάσταση ανήκει στην περίοδο των επαναστάσεων που ανοίγει με τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντιους Πολέμους. Τα προτάγματά της έρχονται από τη νέα αυτή εποχή που προβάλλει στη Γαλλία και την Αμερική. Τα Συντάγματα της Επανάστασης επίμονα εγγράφουν την ισονομία και ισοπολιτεία στη λειτουργία της νέας εξουσίας. Η ιδεολογική της προετοιμασία, ο νεοελληνικός Διαφωτισμός, είναι κομμάτι των Φώτων ενάντια στο σκοτάδι του παλαιού καθεστώτος.
Πρώτα απ’ όλα να δούμε τι στάση κράτησαν τα 2 μέλη της ΔΑΚΕ στο ΔΣ του Συλλόγου μας στις σχετικές προτάσεις για κινητοποιήσεις από τον Ιανουάριο και μετά, με βάση τη σχετική διαβούλευση μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων:
Και συνεχίζουν (σελ. 3):
"Αναλύοντας την επίδραση των πολιτικών διαμαρτυριών μεγάλης κλίμακας, όπου οι συμμετέχοντες παραβιάζουν εσκεμμένα τους υγειονομικούς κανόνες, η μελέτη μας σχετίζεται άμεσα με την ισορροπία (trade-off) που υπάρχει όταν οι πολιτικές ελευθερίες βρίσκονται σε αντίθεση με τις πολιτικές δημόσιας υγείας. Το δικαίωμα των πολιτών να διαμαρτύρονται είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των σύγχρονων δημοκρατιών."
ΑΠΟΡΙΕΣ
1. Δεν διάβασε τίποτα παρά μόνο τον τίτλο ο Πρωθυπουργός;
2. Διάβασε, αλλά δεν κατάλαβε ούτε την Περίληψη, ούτε και την Εισαγωγή;
3. Ή απλά έκανε ότι δεν κατάλαβε για να εντυπωσιάσει, όποτε ανακύπτει πολιτικό ζήτημα παραπλάνησης του κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού, πιθανότατα και κάποιων εύπιστων μελών της ΔΑΚΕ;
Κατανοούμε απολύτως τον φόβο και τον προβληματισμό των συναδέλφων, ωστόσο, καθώς εμείς δεν είμαστε ειδικοί, οφείλουμε να παραπέμπουμε σε επιστημονικές έρευνες για το ζήτημα. Ας δούμε τι απάντησε ο Παντελής Μπάγκος, Κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Μοριακής και Υπολογιστικής Βιολογίας και Γενετικής, στο ερώτημα εάν έχει νόημα να προσάπτουμε σε δραστηριότητες που γίνονται σε εξωτερικούς χώρους (πορείες, πάρκα, παραλίες) την αύξηση του επιδημιολογικού φορτίου που παρατηρείται αυτές τις μέρες:
Μπήκαμε στο lockdown διαρκείας, των 130 ημερών, με 200 περίπου διασωληνωμένους, και ανακοινώνεται ότι σιγά-σιγά βγαίνουμε με 700 διασωληνωμένους.
Ίσως να μην το αντιλήφθηκε ποτέ η Εαρινή Σύναξις των Λοιμωξιολόγων αλλά αυτό το πολιτικό περιβάλλον του φόβου έσπασε εκεί κάπου τον Μάρτιο μεσούντος του lockdown.
Συγκεκριμένα, γράφουν μεταξύ άλλων οι συνάδελφοι:
«Τα μέλη της [ΔΑΚΕ], που είχαν την τύχη και την τιμή να εκλεγούν στα Υπηρεσιακά Συμβούλια παραιτήθηκαν άμεσα τιμώντας τις αποφάσεις της ΔΟΕ και του Συλλόγου μας.»
Ας έρθουμε όμως στην ουσία. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιχειρεί τη διάλυση των συνδικάτων μέσω διαδικασιών ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και αντισυνδικαλιστικών και απεργοκτόνων νόμων.
Οφείλουμε λοιπόν να επισημάνουμε σε όλες και όλους τους συναδέλφους τρία ζητήματα:
- Γιατί οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ επιθυμούν να διχάσουν τους εκπαιδευτικούς σε «Έλληνες» και «ανθέλληνες».
- Ποιος είναι ο πραγματικός υπεύθυνος για τη σημερινή κατάσταση της πανδημίας στη χώρα και εάν οι διαδηλώσεις αποτελούν ή όχι την εστία εξάπλωσης της νόσου.
- Ποιος επιχειρεί να καταργήσει τον θεσμό του αιρετού και γιατί.
1. Για τα 200 χρόνια από το ’21
Καημένε Μακρυγιάννη, να ’ξερες γιατί το τζάκισες το χέρι σου…
(Ντίνος Χριστιανόπουλος)
(Ντίνος Χριστιανόπουλος)
Στα 150 χρόνια από την Επανάσταση του ’21, όταν η χούντα έστηνε τις περίφημες κιτς φιέστες, διότι «μια φορά γιορτάζουμε τα 150 χρόνια από το ’21», ο πιο σημαντικός φιλελεύθερος αστός παιδαγωγός, ο Ε.Π. Παπανούτσος, δήλωνε:
«Σύμβολα σαν το ’21 δεν είναι μόνο φορείς εννοιών, αλλά κάτι περισσότερο, κάτι παραπάνω: κανόνες ζωής, μέτρα για να μετριούνται οι πράξεις. Το αισθανόμαστε άραγε και έτσι; Είμαστε αποφασισμένοι να τιμήσομε και αυτή τη διάστασή του; Τότε πρέπει να σταθούμε με ευλάβεια μπροστά στις εικόνες των Πατέρων πού το σφράγισαν με το αίμα τους, και να παρουσιάσομε με ειλικρίνεια τους λογαριασμούς μας για το πώς αξιοποιήσαμε τις θυσίες τους, πώς εκτελέσαμε τη διαθήκη τους. Χτίσαμε την ελεύθερη και δίκαιη πατρίδα πού εκείνοι οραματίσθηκαν»;
Ναι, είναι αλήθεια ότι ο καθένας διαλέγει τη δική του «πατρίδα», τον δικό του τρόπο για να γιορτάσει ή να τιμήσει το ’21, δείχνοντας στην πραγματικότητα τι είναι εκείνο που θέλει να γιορτάσει και πόσο συναισθάνεται την τραγωδία που συντελείται γύρω μας σήμερα.
Ναι, είναι αλήθεια ότι ο καθένας διαλέγει τη δική του «πατρίδα», τον δικό του τρόπο για να γιορτάσει ή να τιμήσει το ’21, δείχνοντας στην πραγματικότητα τι είναι εκείνο που θέλει να γιορτάσει και πόσο συναισθάνεται την τραγωδία που συντελείται γύρω μας σήμερα.
Και η δική μας πατρίδα δεν είναι το ΒΗΜΑgazino με τον Μητσοτάκη ντυμένο Μακρυγιάννη, δεν είναι η Γιάννα που φωτογραφίζεται ντυμένη Μπουμπουλίνα, δεν είναι οι φιέστες με τους εκπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων, δεν είναι τα χαριεντίσματα με τον Κάρολο, ο παππούς του οποίου τιμωρήθηκε και εξορίστηκε για την καταστροφική στάση του ως αντιστράτηγος στη Μικρά Ασία, δεν είναι τα γεύματα πολυτελείας με μπισκότο ζυμωμένο με μελάνι σουπιάς, κρέμα λευκού ταραμά, κιμά γαρίδας και φιλέτο χριστόψαρου με πουρέ από χειμωνιάτικες ρίζες και ντοματίνια.
Έτσι «γιόρτασε» η κυβέρνηση τα 200 χρόνια από την Επανάσταση, με 200 διασωληνωμένους να χαροπαλεύουν εκτός ΜΕΘ, σε κοινούς θαλάμους, ανάμεσα στα ερείπια της πανδημίας για τα οποία η ίδια ευθύνεται, ενώ τα F16 έσχιζαν περήφανα τους γαλάζιους ουρανούς και μια παγκοσμίως άγνωστη (αλλά με τις κατάλληλες γνωριμίες) κυρία εκτελούσε (στην κυριολεξία) τον Εθνικό Ύμνο.
Μια κυβέρνηση που δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο, μια κυβέρνηση που έχει εγκληματικές ευθύνες επειδή άφησε ανοχύρωτα τα νοσοκομεία και ακολούθησε μια εγκληματική πολιτική στον χώρο της υγείας ψευδόμενη κατ’ επανάληψη, μια κυβέρνηση που χρηματοδότησε αδρά τα ΜΜΕ για να την λιβανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, μια κυβέρνηση που μπάζωσε την Ακρόπολη, που επιχείρησε να κουκουλώσει το σκάνδαλο με τον Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, που εξαπέλυσε την αστυνομία να κυνηγάει και να κόβει πρόστιμα σε συνταξιούχους και οικογένειες για να …μην κάθονται στα παγκάκια, που έβγαλε ολόκληρους στρατούς από ΜΑΤ, ΔΙΑΣ και αύρες για να χτυπήσει τη νεολαία.
Για όλα αυτά, ούτε λέξη δεν λένε στην ανακοίνωσή τους οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ.
Μέσα σε όλον αυτό τον πολιτικό και κοινωνικό βούρκο που προσβάλλει κατάφορα τους αγώνες των επαναστατών του ’21, το μόνο που τους ενόχλησε ήταν η κινητοποίηση όλων σχεδόν των φορέων του Ζωγράφου στο Λαϊκό Νοσοκομείο στις 24 Μαρτίου, στην οποία συμμετείχε και ο Σύλλογός μας, και την οποία είναι οι μόνοι που καταψήφισαν (υπερψήφισαν η Εκπαιδευτική Παρέμβαση και η ΑΣΕ-ΠΑΜΕ).
Γι’ αυτό επαίρονται και δηλώνουν ότι «για εμάς υπάρχει πατρίδα και είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες», ενώ προφανώς οι υπόλοιπες παρατάξεις του ΔΣ είναι «ανθέλληνες» και «απάτριδες».
Επιτέλους, δεν υπάρχει λοιπόν ούτε ίχνος ντροπής και συναίσθησης; Με όλα τα παραπάνω ασχολήθηκαν οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ, αλλά δεν τους απασχόλησε καθόλου τι συνέβαινε μέσα στο Λαϊκό νοσοκομείο όταν πραγματοποιούσαμε την κινητοποίησή μας;
Ας τους πληροφορήσουμε λοιπόν, ότι από το βράδυ της 23ης Μαρτίου η εφημερία του Λαϊκού κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να σταματήσουν οι εισαγωγές covid-19, ότι οι γιατροί του νοσοκομείου μίλησαν για εφιαλτική νύχτα, ότι στους θαλάμους έχουν τοποθετηθεί ασθενείς ακόμα και σε φορεία, ότι το τελευταίο δεκαήμερο δύο ακόμη ασθενείς με κορονοϊό έχασαν τη ζωή τους περιμένοντας για μια κενή κλίνη σε ΜΕΘ, ότι φτάσαμε στην κατάντια να γίνεται επιλογή ασθενών με ηλικιακά κριτήρια.
Η ίδια εικόνα υπάρχει σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία. Άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ, δεν υπάρχει πρωτοβάθμια στήριξη, δεν υπάρχει το απαραίτητο υγειονομικό προσωπικό, δεν υπάρχουν υποδομές, ενώ ο εμβολιασμός κάθε άλλο παρά προχωρά με τους προβλεπόμενους ρυθμούς. Αν όλα αυτά δεν αποτελούν γενοκτονία του ελληνικού λαού, τότε τι είναι; Το γεγονός ότι ορισμένοι συνάνθρωποί μας δεν έζησαν για να γιορτάσουν τα 200 χρόνια της Επανάστασης και κάποιοι άλλοι δεν θα ζήσουν για να γιορτάσουν τα 201 χρόνια της Επανάστασης δεν μας απασχολεί ούτε λίγο;
Ε, όχι λοιπόν. Εμείς τιμήσαμε την Επανάσταση διεκδικώντας τα αυτονόητα για τις ζωές των συνανθρώπων μας, για τη δημόσια υγεία αυτού του τόπου. Ναι, ο καθένας διαλέγει πλευρά στις κρίσιμες στιγμές.
Ε, όχι λοιπόν. Εμείς τιμήσαμε την Επανάσταση διεκδικώντας τα αυτονόητα για τις ζωές των συνανθρώπων μας, για τη δημόσια υγεία αυτού του τόπου. Ναι, ο καθένας διαλέγει πλευρά στις κρίσιμες στιγμές.
Η καρδιά της δικής μας πατρίδας χτυπάει σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία, τα ρημαγμένα από τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και περικοπών, αυτά που οι κυβερνώντες δήλωναν πρόπερσι ότι έπρεπε να τα κλείσουν· εκεί, όπου οι σημερινοί ήρωες με τις άσπρες μπλούζες δίνουν μέρα και νύχτα τη μάχη για τη ζωή και την υγεία του λαού μας· εκεί, όπου οι γιατροί που τολμούν να μιλήσουν με «αρετή και τόλμη» για τις ευθύνες της κυβέρνησης, για την πραγματική εικόνα των νοσοκομείων και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, απολύονται, διώκονται, σέρνονται στον εισαγγελέα.
Η δική μας πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια, η αλάνα της γειτονιάς μας ή του χωριού μας που παίζαμε ελεύθερα, είναι οι παιδικές μας μνήμες που σήμερα πονάνε όταν τις ανακαλούμε και συνειδητοποιούμε τι στερούνται τα παιδιά μας κλειδαμπαρωμένα στα σπίτια τους, πληρώνοντας το βαρύ τίμημα μιας εγκληματικής πολιτικής. Η δική μας πατρίδα είναι τα σχολεία μας, που είναι κλειστά και έρημα, 25 εβδομάδες από πέρσι το Μάρτη.
Λυπόμαστε πολύ αν προσβάλαμε την κυβερνητική φιέστα με τις κινητοποιήσεις και τα «ασεβή» μας συνθήματα. Λυπόμαστε πολύ που, με όλους τους περιορισμούς της συγκυρίας, διαλέξαμε να τιμήσουμε τα 200 χρόνια της Επανάστασης ανοίγοντας μια πλατιά συζήτηση αναστοχασμού και ιστορικής έρευνας για το 1821, με πλούσια αρθρογραφία κορυφαίων ιστορικών και διαδικτυακές εκδηλώσεις, αντί να κάτσουμε στον καναπέ μας και να καμαρώσουμε τον πρωθυπουργό να χαριεντίζεται με τον Κάρολο και τους λοιπούς ευγενείς.
Αλλά τι σχέση θα είχαμε τότε με το ’21; Η Ελληνική Επανάσταση ανήκει στην περίοδο των επαναστάσεων που ανοίγει με τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση και τους Ναπολεόντιους Πολέμους. Τα προτάγματά της έρχονται από τη νέα αυτή εποχή που προβάλλει στη Γαλλία και την Αμερική. Τα Συντάγματα της Επανάστασης επίμονα εγγράφουν την ισονομία και ισοπολιτεία στη λειτουργία της νέας εξουσίας. Η ιδεολογική της προετοιμασία, ο νεοελληνικός Διαφωτισμός, είναι κομμάτι των Φώτων ενάντια στο σκοτάδι του παλαιού καθεστώτος.
Σήμερα, τι μας διδάσκουν όλα αυτά; Αποτελούν μια ευκαιρία για φιέστες ή έναν αναστοχασμό για μια διαφορετική στάση ζωής, για διαφορετικές κοινωνικές επιλογές;
Το ’21 ήταν μια ιστορική τομή. Και οι ιστορικές τομές υποχρεώνουν τους πάντες να διαλέξουν πλευρά. Το Πατριαρχείο, η επίσημη Εκκλησία αφόρισε την Επανάσταση και τους πρωταγωνιστές της. Ο καθένας όφειλε να κάνει τις επιλογές του και να διαλέξει πλευρά. Να επαναστατήσει ή να προσκυνήσει. Η πανδημία αποτελεί την ιστορική τομή της εποχής μας. Και ο καθένας διαλέγει με τη στάση του, αν θα ανεχθεί την υποτίμηση της ζωής μας, την κοινωνική καταστροφή και την κατάργηση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων ή αν θα αγωνιστεί για ψωμί-παιδεία-υγεία-ελευθερία. Έτσι τιμάμε εμείς τους αγωνιστές του ’21.
Γράφουν οι συνάδελφοι στην ανακοίνωσή τους: «Το διάστημα Φεβρουαρίου-Μαρτίου και με την πανδημία καθημερινά στα ύψη έγιναν μόνο στο κέντρο της Αθήνας 189 μαζικές κινητοποιήσεις! Την ώρα που αυξάνονται μέρα με την ημέρα τα κρούσματα, πολλαπλασιάζονται από κάποιους οι κινητοποιήσεις αδιαφορώντας για τους κινδύνους που ελλοχεύουν τόσες μαζικές συνάξεις!»
2. Ποιος είναι ο πραγματικός υπεύθυνος για τη σημερινή κατάσταση της πανδημίας στη χώρα;
Οι διαδηλώσεις αποτελούν ή όχι την εστία εξάπλωσης της νόσου;
Γράφουν οι συνάδελφοι στην ανακοίνωσή τους: «Το διάστημα Φεβρουαρίου-Μαρτίου και με την πανδημία καθημερινά στα ύψη έγιναν μόνο στο κέντρο της Αθήνας 189 μαζικές κινητοποιήσεις! Την ώρα που αυξάνονται μέρα με την ημέρα τα κρούσματα, πολλαπλασιάζονται από κάποιους οι κινητοποιήσεις αδιαφορώντας για τους κινδύνους που ελλοχεύουν τόσες μαζικές συνάξεις!»
Πρώτα απ’ όλα να δούμε τι στάση κράτησαν τα 2 μέλη της ΔΑΚΕ στο ΔΣ του Συλλόγου μας στις σχετικές προτάσεις για κινητοποιήσεις από τον Ιανουάριο και μετά, με βάση τη σχετική διαβούλευση μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων:
- 22/1: κινητοποίηση στα σχολεία 8ο - 106ο – συμφώνησαν
- 25/1: κινητοποίηση στο ΥΠΑΙΘ για νηπιαγωγεία – συμφώνησαν
- 28/1: πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο με αφορμή την απαγόρευση διαδηλώσεων (συμμετείχε και η ΔΟΕ) – συμφώνησαν
- 2/2: δράση του Συλλόγου στα 1ο - 19ο Δ. Σχολεία Ζωγράφου – συμφώνησαν
- 4/2: πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο (καλούσε και η ΔΟΕ) – ο ένας απάντησε θετικά, ο άλλος δεν απάντησε τίποτα
- 10/2: δράση του Συλλόγου στα 8ο - 12ο Δ. Σχολεία Ζωγράφου (αναβλήθηκε) – συμφώνησαν
- 16/2: μέρα δράσης για την ειδική αγωγή (Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής, Υπουργείο Υγείας, Υπουργείο Εργασίας - αναβλήθηκε) – συμφώνησαν
- 25/2: πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο με αφορμή τα γεγονότα στο ΑΠΘ – ο ένας απάντησε θετικά, ο άλλος ψήφισε λευκό επειδή «χρειάζεται να υπάρχει προστασία των φοιτητών, των καθηγητών και της περιουσίας των πανεπιστημίων»
- 8/3: συγκεντρώσεις για παγκόσμια ημέρα γυναίκας – συμφώνησαν
- 9/3: παράσταση στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής για ειδικά σχολεία (στήριξε και η ΔΟΕ) – συμφώνησαν
- 10/3: πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο για την αντιεκπαιδευτική πολιτική και την κρατική καταστολή (και η ΔΟΕ συμμετείχε) – ο ένας συμφώνησε με το γενικό πνεύμα του κειμένου, ο άλλος δεν απάντησε
- 11/3: μέρα δράσης για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ενάντια στον αυταρχισμό – διαφώνησαν και οι δυο
- 11/3: παρέμβαση στο ΠΥΣΠΕ – συμφώνησαν
- 17/3: συλλαλητήριο ΟΕΝΓΕ-ΠΟΕΔΗΝ (το στήριξε και η ΔΟΕ) – ο ένας δεν απάντησε, ο άλλος διαφώνησε
- 24/3: συγκέντρωση στου Ζωγράφου και πορεία ως το Λαϊκό Νοσοκομείο – δεν διαφώνησαν με το σκεπτικό, διαφώνησαν όμως με την κινητοποίηση, επισημαίνοντας τον αριθμό των κρουσμάτων αλλά και τον εορτασμό των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση
- 30/3: κινητοποίηση στο Υπουργείο Υγείας για τον Κ. Καταραχιά (και η ΔΟΕ στήριξε την κινητοποίηση) – ο ένας απάντησε θετικά, ο άλλος δεν απάντησε τίποτα
- 1/4: πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια (και η ΔΟΕ το στήριξε) – συμφώνησαν στο κείμενο αλλά όχι στην κινητοποίηση
Συμπερασματικά: Το διάστημα Φεβρουαρίου – Μαρτίου, δηλαδή το διάστημα το οποίο καταγγέλλουν ότι «πολλαπλασιάζονται από κάποιους οι κινητοποιήσεις αδιαφορώντας για τους κινδύνους που ελλοχεύουν τόσες μαζικές συνάξεις», από τις (14) κινητοποιήσεις τις οποίες αποφάσισε το Δ.Σ. του Συλλόγου, τις (10) τις υπερψήφισε τουλάχιστον ο ένας από τους δύο, ενώ τις (6) τις ψήφισαν και οι δύο. Γιατί λοιπόν τώρα, εκ των υστέρων, θυμήθηκαν να ανασύρουν το επιχείρημα ότι οι διαδηλώσεις ευθύνονται για την μετάδοση της πανδημίας;
Κάπου εδώ έχει μια σημασία να θυμηθούμε ότι στις 12 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε την έρευνα του Πανεπιστημίου Huboldt για να υποστηρίξει ότι ο κορονοϊός μεταδίδεται με τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για την αστυνομική καταστολή. Ας αφήσουμε στην άκρη το απλό γεγονός, ότι εάν δεν υπήρχε η αστυνομική καταστολή θα εξέλιπαν και οι λόγοι για διαδηλώσεις διαμαρτυρίας –καμία κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να εξωθεί με τις ενέργειές της στα άκρα εν καιρώ πανδημίας μια κοινωνία και μετά να διαμαρτύρεται υποκριτικά όταν αυτή αντιδρά– και ας δούμε τι ΔΕΝ κατάλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης:
Α. Η έρευνα έχει τίτλο τον "Spreading the Disease: Protest in Times of Pandemics" δηλ. "Διασπείροντας την ασθένεια: Διαμαρτυρία στα χρόνια της πανδημίας". Από την πρώτη πρόταση της Περίληψης και τις πρώτες παραγράφους της μελέτης, ένας οποιοσδήποτε μεταπτυχιακός φοιτητής θα καταλάβαινε ότι η έρευνα αφορά στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από αρνητές του κορονοϊού τον Νοέμβριο του 2020 στη Γερμανία.
Κάπου εδώ έχει μια σημασία να θυμηθούμε ότι στις 12 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε την έρευνα του Πανεπιστημίου Huboldt για να υποστηρίξει ότι ο κορονοϊός μεταδίδεται με τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για την αστυνομική καταστολή. Ας αφήσουμε στην άκρη το απλό γεγονός, ότι εάν δεν υπήρχε η αστυνομική καταστολή θα εξέλιπαν και οι λόγοι για διαδηλώσεις διαμαρτυρίας –καμία κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να εξωθεί με τις ενέργειές της στα άκρα εν καιρώ πανδημίας μια κοινωνία και μετά να διαμαρτύρεται υποκριτικά όταν αυτή αντιδρά– και ας δούμε τι ΔΕΝ κατάλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης:
Α. Η έρευνα έχει τίτλο τον "Spreading the Disease: Protest in Times of Pandemics" δηλ. "Διασπείροντας την ασθένεια: Διαμαρτυρία στα χρόνια της πανδημίας". Από την πρώτη πρόταση της Περίληψης και τις πρώτες παραγράφους της μελέτης, ένας οποιοσδήποτε μεταπτυχιακός φοιτητής θα καταλάβαινε ότι η έρευνα αφορά στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από αρνητές του κορονοϊού τον Νοέμβριο του 2020 στη Γερμανία.
Η μελέτη εκτιμά πως αυξήθηκαν σημαντικά τα ποσοστά μόλυνσης στις περιοχές προέλευσης των διαδηλωτών μετά από αυτές τις διαδηλώσεις, στις οποίες δεν φορούσαν μάσκες ούτε τηρούσαν κανένα μέτρο προστασίας.
Β. Στην εισαγωγή τους (σελ. 3) οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι "οι μεγάλες συγκεντρώσεις δεν συμβάλλουν αυτομάτως στην αύξηση των περιστατικών COVID-19, όπως δείχνουν οι Dave et al. (2020). Η μελέτη τους εξετάζει τον αντίκτυπο που έχουν οι συγκεντρώσεις «Black Lives Matter» στην εξάπλωση της COVID-19 και βρίσκει ότι αυτές οι διαδηλώσεις –στις οποίες οι συμμετέχοντες συμμορφώθηκαν σε μεγάλο βαθμό με τις στρατηγικές περιορισμού– δεν έχουν καμία ή έχουν μονάχα οριακή επίδραση στις μολύνσεις COVID-19."
Β. Στην εισαγωγή τους (σελ. 3) οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι "οι μεγάλες συγκεντρώσεις δεν συμβάλλουν αυτομάτως στην αύξηση των περιστατικών COVID-19, όπως δείχνουν οι Dave et al. (2020). Η μελέτη τους εξετάζει τον αντίκτυπο που έχουν οι συγκεντρώσεις «Black Lives Matter» στην εξάπλωση της COVID-19 και βρίσκει ότι αυτές οι διαδηλώσεις –στις οποίες οι συμμετέχοντες συμμορφώθηκαν σε μεγάλο βαθμό με τις στρατηγικές περιορισμού– δεν έχουν καμία ή έχουν μονάχα οριακή επίδραση στις μολύνσεις COVID-19."
Και συνεχίζουν (σελ. 3):
"Αναλύοντας την επίδραση των πολιτικών διαμαρτυριών μεγάλης κλίμακας, όπου οι συμμετέχοντες παραβιάζουν εσκεμμένα τους υγειονομικούς κανόνες, η μελέτη μας σχετίζεται άμεσα με την ισορροπία (trade-off) που υπάρχει όταν οι πολιτικές ελευθερίες βρίσκονται σε αντίθεση με τις πολιτικές δημόσιας υγείας. Το δικαίωμα των πολιτών να διαμαρτύρονται είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των σύγχρονων δημοκρατιών."
ΑΠΟΡΙΕΣ
1. Δεν διάβασε τίποτα παρά μόνο τον τίτλο ο Πρωθυπουργός;
2. Διάβασε, αλλά δεν κατάλαβε ούτε την Περίληψη, ούτε και την Εισαγωγή;
3. Ή απλά έκανε ότι δεν κατάλαβε για να εντυπωσιάσει, όποτε ανακύπτει πολιτικό ζήτημα παραπλάνησης του κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού, πιθανότατα και κάποιων εύπιστων μελών της ΔΑΚΕ;
Κατανοούμε απολύτως τον φόβο και τον προβληματισμό των συναδέλφων, ωστόσο, καθώς εμείς δεν είμαστε ειδικοί, οφείλουμε να παραπέμπουμε σε επιστημονικές έρευνες για το ζήτημα. Ας δούμε τι απάντησε ο Παντελής Μπάγκος, Κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Μοριακής και Υπολογιστικής Βιολογίας και Γενετικής, στο ερώτημα εάν έχει νόημα να προσάπτουμε σε δραστηριότητες που γίνονται σε εξωτερικούς χώρους (πορείες, πάρκα, παραλίες) την αύξηση του επιδημιολογικού φορτίου που παρατηρείται αυτές τις μέρες:
«Οι μελέτες δείχνουν πως η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μετάδοσης έχει συντελεστεί σε εσωτερικό χώρο, ειδικά όταν αυτός δεν αερίζεται και οι παρευρισκόμενοι δεν φοράνε μάσκες, δηλαδή σε χώρους αναψυχής, στην εργασία, στα ΜΜΜ, στα νοσοκομεία, στο σπίτι».
Επιπλέον, η νέα ΚΥΑ (με αριθ. Δ1α/ΓΠ. οικ. 13805/3.3.2021, ΦΕΚ τ. Β΄ 843/3.3.2021) είναι η πρώτη από την αρχή της πανδημίας που αναφέρει ρητά στο άρθρο 3 παρ. 2 αυτής, την περίπτωση ιγ) "Μετάβαση προς τον σκοπό συμμετοχής σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις προστασίας της δημόσιας υγείας" ως επιτρεπόμενη εξαίρεση από τον συνολικό περιορισμό της κυκλοφορίας. Για την μετακίνηση αυτή (περίπτωση ιγ), η ΚΥΑ δεν προβλέπει την έκδοση βεβαίωσης μετακίνησης ή αποστολή sms.
Επιπλέον, η νέα ΚΥΑ (με αριθ. Δ1α/ΓΠ. οικ. 13805/3.3.2021, ΦΕΚ τ. Β΄ 843/3.3.2021) είναι η πρώτη από την αρχή της πανδημίας που αναφέρει ρητά στο άρθρο 3 παρ. 2 αυτής, την περίπτωση ιγ) "Μετάβαση προς τον σκοπό συμμετοχής σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις προστασίας της δημόσιας υγείας" ως επιτρεπόμενη εξαίρεση από τον συνολικό περιορισμό της κυκλοφορίας. Για την μετακίνηση αυτή (περίπτωση ιγ), η ΚΥΑ δεν προβλέπει την έκδοση βεβαίωσης μετακίνησης ή αποστολή sms.
Ποιος όμως ευθύνεται για τα αρνητικά δεδομένα εξέλιξης της πανδημίας;
Μπήκαμε στο lockdown διαρκείας, των 130 ημερών, με 200 περίπου διασωληνωμένους, και ανακοινώνεται ότι σιγά-σιγά βγαίνουμε με 700 διασωληνωμένους.
Είναι η πιο αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά κυβέρνησης σε όλη την Ευρώπη.
Ξεχάσαμε γιατί κάναμε lockdown στο πρώτο κύμα: για να γνωρίσουμε έναν ιό. Ξεχάσαμε γιατί οι άλλες χώρες έκαναν 2ο ή 3ο σύντομο lockdown, όπου οι κλίνες σε ΜΕΘ έφταναν το επικίνδυνο όριο του 80%.
- Δεν επένδυσαν σε ενίσχυση του ΕΣΥ, την πρωτοβάθμια φροντίδα, σε λειτουργικές ΜΕΘ, στην ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, την επιθεώρηση των χώρων εργασίας κ.ο.κ.
- Δεν επένδυσαν στη ψηφιακή ενημέρωση, στην ενημέρωση για τη σωστή χρήση της μάσκας και στην αυτορρύθμιση της κοινωνικής συμπεριφοράς με βάση τους δείκτες.
- Επένδυσαν όμως στην στρατηγική του φόβου και της ατομικής ευθύνης.
Όπως λέει στον Λεβιάθαν ο Τόμας Χόμπς, η κυρίαρχη δύναμη [κυβέρνηση] είναι η πηγή του φόβου και η κυρίαρχη δύναμη χρησιμοποιεί αυτόν τον φόβο για να κυβερνά τους ανθρώπους. Η κυβέρνηση συλλαμβάνει τον διάχυτο φόβο, τον φόβο μεταξύ των ανθρώπων (ο ένας φοβάται τον άλλον), βασιλεύει στο διαιρεμένο πλήθος και μετατρέπει τον φόβο σε ένα πολιτικό εργαλείο σχεδιασμένο για την κυβέρνηση των υπηκόων.
Κατέχοντας το δικαίωμα και τη δύναμη να προκαλέσει θάνατο, η κυβέρνηση αντικαθιστά τον Θεό επί της Γης.
Κατέχοντας το δικαίωμα και τη δύναμη να προκαλέσει θάνατο, η κυβέρνηση αντικαθιστά τον Θεό επί της Γης.
Οι θεότητες εμβολιάζονται πρώτοι εκτός σειράς, τρώνε, πίνουν, διακοπάρουν, βαφτίζουν και λογαριασμό δεν δίνουν.
Χαρακτηριστικότερη όλων, η δήλωση κυβερνητικού στελέχους ότι το Πάσχα, «εμένα δεν θα με κρατήσει κανένας να μην πάω στην Κρήτη».
Κάνα μήνα πριν, υπηρεσιακό αυτοκίνητο στελέχους της κυβέρνησης μπήκε στη Βουλή παραβιάζοντας τον ΚΟΚ, σκοτώνοντας έναν νέο άνθρωπο και εγκαταλείποντάς τον στην είσοδο της Βουλής, ενώ ο υπεύθυνος τροχονόμος έσπευσε να διώξει και να τραμπουκίσει τους αυτόπτες μάρτυρες.
Από την άλλη, ο κυρίαρχος (κυβέρνηση) έχει ορισμένες προσδοκίες για τους πολίτες: πρέπει να υπακούουν, να τιμούν και να δοξάζουν τον κυρίαρχο.
Ίσως να μην το αντιλήφθηκε ποτέ η Εαρινή Σύναξις των Λοιμωξιολόγων αλλά αυτό το πολιτικό περιβάλλον του φόβου έσπασε εκεί κάπου τον Μάρτιο μεσούντος του lockdown.
O κόσμος κουράστηκε να κλείνεται αναίτια στα σπίτια του από τις 6 και 7 το απόγευμα. Βαρέθηκε τις παράλογες απαγορεύσεις. Να μην μπορεί να πάει σε ένα πάρκο, μια παραλία, ακόμα και όταν αυτή η ήπια άσκηση χρειάζεται για παιδιά, νέους, μεσήλικες και κυρίως για τους ηλικιωμένους.
Και μόλις αυτό κατέρρευσε, με 700 διασωληνωμένους, η κυβέρνηση λέει “τα ανοίγω σιγά σιγά όλα”.
3. Οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ θεωρούν τιμή τους ότι εκλέχτηκαν στις νόθες «ψευτοεκλογές» του Νοεμβρίου, όπου το 95% του κλάδου απείχε!
Συγκεκριμένα, γράφουν μεταξύ άλλων οι συνάδελφοι:
«Τα μέλη της [ΔΑΚΕ], που είχαν την τύχη και την τιμή να εκλεγούν στα Υπηρεσιακά Συμβούλια παραιτήθηκαν άμεσα τιμώντας τις αποφάσεις της ΔΟΕ και του Συλλόγου μας.»
Θα έπρεπε να σκεφτούν δυο και τρεις φορές πριν γράψουν τη συγκεκριμένη φράση την οποία περιέφεραν και στα κοινωνικά δίκτυα όλο το προηγούμενο διάστημα. Το γεγονός ότι παραιτήθηκαν, αποτελεί εφαρμογή της ομόφωνης απόφασης που είχαμε από κοινού πάρει τόσο στη ΔΟΕ όσο και στον Σύλλογο. Από ’κεί και πέρα όμως, επισημαίνουμε ότι:
Α. Το γεγονός ότι όπως επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία «είχαν την τιμή και την τύχη να εκλεγούν» στις νόθες ψευτοεκλογές του Νοεμβρίου, από το 5% αυτών που έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις αποφάσεις του ενωμένου κλάδου και τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας, θεωρούν ότι τους περιποιεί πράγματι κάποια τιμή;
Β. Μήπως αυτό που τελικά αποκαλύπτουν άθελά τους είναι ότι οι συντριπτικά περισσότεροι από αυτό το ελάχιστο 5% που επέλεξε να γυρίσει την πλάτη στην ομόφωνη απόφαση του κλάδου ψήφισαν ΔΑΚΕ και αντί να προβληματιστούν γι’ αυτό, το θεωρούν και τιμή τους; Εμείς, αντίθετα, θεωρούμε τιμή μας που σε αυτές τις νόθες ψευτοεκλογές πήραμε ελάχιστες ψήφους και δεν «εκλεγήκαμε», για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια.
Α. Το γεγονός ότι όπως επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία «είχαν την τιμή και την τύχη να εκλεγούν» στις νόθες ψευτοεκλογές του Νοεμβρίου, από το 5% αυτών που έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις αποφάσεις του ενωμένου κλάδου και τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας, θεωρούν ότι τους περιποιεί πράγματι κάποια τιμή;
Β. Μήπως αυτό που τελικά αποκαλύπτουν άθελά τους είναι ότι οι συντριπτικά περισσότεροι από αυτό το ελάχιστο 5% που επέλεξε να γυρίσει την πλάτη στην ομόφωνη απόφαση του κλάδου ψήφισαν ΔΑΚΕ και αντί να προβληματιστούν γι’ αυτό, το θεωρούν και τιμή τους; Εμείς, αντίθετα, θεωρούμε τιμή μας που σε αυτές τις νόθες ψευτοεκλογές πήραμε ελάχιστες ψήφους και δεν «εκλεγήκαμε», για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια.
Ας έρθουμε όμως στην ουσία. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιχειρεί τη διάλυση των συνδικάτων μέσω διαδικασιών ηλεκτρονικής ψηφοφορίας και αντισυνδικαλιστικών και απεργοκτόνων νόμων.
Οι πολιτικές ευθύνες είναι συγκεκριμένες και έχουν ονοματεπώνυμο. Τα υπόλοιπα, περί πολιτικής ανεξαρτησίας, αποδεικνύονται καθημερινά στην πράξη, και με τη συγκεκριμένη της ανακοίνωση η ΔΑΚΕ δεν δίνει θετικά δείγματα γραφής.
Η κυβέρνηση, το ΥΠΑΙΘ και οι μηχανισμοί του προχωρούν στη συγκρότηση νόθων ΠΥΣΠΕ με διορισμένα μέλη.
Θα προχωρήσουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι στην απονομιμοποίηση των νόθων υπηρεσιακών συμβουλίων και στη διεκδίκηση γνήσιων εκλογών, όταν το επιτρέψουν τα επιδημιολογικά δεδομένα ή θα αναζητήσουμε αφορμές για να διασπάσουμε τον κλάδο;
Εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε δημόσια ότι θα συνεχίσουμε με την ίδια συναδελφικότητα και το ίδιο πνεύμα συνεργασίας, να αντιμετωπίζουμε όλα τα ζητήματα και στις συνεδριάσεις του ΔΣ και σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες του Συλλόγου.
Together we stand, divided we fall
Εμείς από την πλευρά μας δηλώνουμε δημόσια ότι θα συνεχίσουμε με την ίδια συναδελφικότητα και το ίδιο πνεύμα συνεργασίας, να αντιμετωπίζουμε όλα τα ζητήματα και στις συνεδριάσεις του ΔΣ και σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες του Συλλόγου.
Οι διχαστικές και οι πολωτικές ανακοινώσεις που θυμίζουν τη δεκαετία του ’50, θεωρούμε ότι κάνουν τεράστια ζημιά στον κλάδο και το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα αυτή τη στιγμή, και προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στην κυβέρνηση.
Εμείς δεν χωρίζουμε τους συναδέλφους σε «Έλληνες» και «ανθέλληνες», θεωρούμε ότι έχουμε τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανάγκες, μας πλήττει η ίδια πολιτική που επιδιώκει να σαρώσει ό,τι απέμεινε από το δημόσιο σχολείο και τα δικαιώματά μας.
Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε τη μέγιστη δυνατή αγωνιστική ενότητα και συσπείρωση δυνάμεων, γι’ αυτό, θεωρώντας ότι κανείς δεν περισσεύει, αλλά όλοι είναι πολύτιμοι στον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική, απευθύνουμε κάλεσμα ενότητας και κοινής αγωνιστικής συμπόρευσης.
Όπως όλοι μαζί, τα μέλη του Δ.Σ., οι συνδικαλιστικές δυνάμεις και οι συνάδελφοι, σταθήκαμε ενωμένοι, συμβάλαμε όλοι-ες στον αγώνα και νικήσαμε σε αρκετές περιπτώσεις (κάμερες στις τάξεις, αύξηση ωραρίου νηπιαγωγών, ηλεκτρονικές ψευτοεκλογές, αξιολόγηση σχολείων, απαγόρευση
συναθροίσεων) έτσι οφείλουμε, στον ίδιο δρόμο να συνεχίσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου