Χιλιάδες αναπληρωτές άνεργοι...

Χιλιάδες αναπληρωτές άνεργοι

Ο πίνακας των προσλήψεων αναπληρωτών που παραθέτουμε είναι αποκαλυπτικός. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Οι μισοί αναπληρωτές δάσκαλοι, αγγλικών και φυσικής αγωγής, το ένα τέταρτο των αναπληρωτών μουσικής και πληροφορικής και ένα μεγάλο μέρος δασκάλων και νηπιαγωγών ειδικής αγωγής παραμένουν άνεργοι. Αυτή η σκληρή πραγματικότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Αποτελεί πρωταρχικό καθήκον για το εκπαιδευτικό κίνημα να υπερασπιστεί το δικαίωμά τους στην εργασία. Τα υπόλοιπα, όσα διαιρούν, κατακερματίζουν, στρέφουν τον ένα κλάδο εναντίον του άλλου, μας βρίσκουν αντίθετους.

Ο άμεσος στόχος μας πρέπει να είναι η απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων και η πρόσληψη όλων των αναπληρωτών όλων των κλάδων άμεσα. Έχει τεράστια σημασία, κανένας συνάδελφος αναπληρωτής, σε όποιο κλάδο και αν ανήκει να μη μείνει άνεργος. Ταυτόχρονα, είναι κρίσιμο, να διεκδικήσουμε μαζικούς μόνιμους διορισμούς για όλους τους κλάδους εκπαιδευτικών και σύσταση όλων των απαραίτητων οργανικών θέσεων για όλες τις ειδικότητες. Η μοναδική κατοχύρωση για τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων είναι η σύσταση οργανικών θέσεων και ο μόνιμος διορισμός. Τα υπόλοιπα αποτελούν αυταπάτες. Να αγωνιστούμε για την πρόσληψη όλων των δασκάλων και νηπιαγωγών που είναι απαραίτητοι για την παράλληλη στήριξη. Τέλος, να διεκδικήσουμε και να κατοχυρώσουμε την προσμέτρηση της διδακτικής ώρας της σίτισης για όλους όσους εμπλέκονται σε αυτήν. Η μαζική ανταπόκριση στις αιτήσεις που διακινεί ο Σύλλογος είναι η αρχή.

Το σημαντικότερο για όλους τους αναπληρωτές και για τη λειτουργία των σχολείων είναι η σταθερή και μόνιμη εργασία, δηλαδή, οι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. Γιατί όμως τα τελευταία 6 χρόνια οι διορισμοί παραμένουν μηδενικοί;

Ακόμα μια χρονιά με μηδενικούς διορισμούς στην εκπαίδευση

Ο υπουργός επανέλαβε τη δέσμευσή του για 20.000 μόνιμους διορισμούς σε βάθος τριετίας, έτσι ώστε στο τέλος της οι αναπληρωτές να είναι ένα μικρό ποσοστό του σημερινού τους αριθμού

Ρεπορτάζ με βάση τις δηλώσεις Φίλη στη Βουλή, Ιούνιος 2016

Ο υπουργός Παιδείας επανέλαβε στους εκπροσώπους των Θεσμών την ανάγκη διορισμών στα σχολεία προκειμένου να καλυφθούν «μια και καλή» τα κενά σε εκπαιδευτικούς που υπάρχουν στις δύο πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Εξήγησε επίσης ότι το δημοσιονομικό κόστος των απαιτούμενων προσλήψεων δεν απέχει πολύ από τα κονδύλια που κάθε χρόνο δαπανώνται για την κάλυψη των κενών με αναπληρωτές και ωρομίσθιους δάσκαλους και καθηγητές. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, οι Θεσμοί επικαλούνται τη δυσμενή δημοσιονομική κατάσταση που «απαγορεύει» τους διορισμούς στο δημόσιο, και ξεκαθαρίζουν ότι για να πραγματοποιηθούν διορισμοί στα σχολεία, πρέπει να προηγηθεί αυστηρή και εξαντλητική αξιολόγηση του υπάρχοντος διδακτικού δυναμικού, να απομακρυνθούν οι «ακατάλληλοι» από τις τάξεις και όσα κενά προκύψουν να καλυφθούν με αντίστοιχο αριθμό προσλήψεων.

Ρεπορτάζ από την τελευταία συνάντηση Φίλη - Τρόικας
 

Από τα παραπάνω, προκύπτουν τα εξής:

·       Διορισμοί δεν πρόκειται να γίνουν όσο εφαρμόζεται το μνημονιακό πλαίσιο. Όποιος δηλώνει ή δήλωνε το αντίθετο (του Φίλη συμπεριλαμβανομένου) λέει ψέματα.

·       Η αξιολόγηση και οι απολύσεις συνιστούν βασική απαίτηση των θεσμών. Οι δυο απαιτήσεις συνδέονται άμεσα μεταξύ τους, η αξιολόγηση πρέπει να οδηγήσει σε απολύσεις, αλλιώς τι αξία έχει άλλωστε. Το κέρδος της θα αποτιμηθεί και με λογιστικούς όρους.

·       Πρόκειται για μια ακόμα ένδειξη της απόλυτης επιτροπείας που έχει επιβληθεί στη χώρα. Ο υπουργός παιδείας απευθύνει το αίτημα για διορισμούς στους θεσμούς/πρώην τρόικα. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζει ότι οι διορισμοί στην εκπαίδευση δεν αποτελούν αρμοδιότητα δική του και της κυβέρνησής του αλλά των δανειστών. Και να ήταν η μόνη αρμοδιότητα που εκχωρήθηκε.

Και αναρωτιόμαστε, δεν γνώριζε ο Φίλης την απάντηση των θεσμών; Ως έμπειρος και πανέξυπνος πολιτικός που είναι, βεβαίως και τη γνώριζε. Άρα, πρόκειται για ένα πολιτικό θέατρο: «εμείς έχουμε την πρόθεση να κάνουμε διορισμούς, αλλά δεν μας αφήνουν». Το ίδιο θέατρο συνεχίζει και ο νέος υπουργός παιδείας δηλώνοντας ότι «υπάρχει ένα πολύ σύνθετο θέμα με τους θεσμούς, με τους οποίους πρέπει να συνεννοηθούμε με μεγάλη σαφήνεια, ώστε να δούμε τι θα γίνει με τους διορισμούς».

Τι να κάνουμε

Κανείς δεν δικαιούται να αποδέχεται το μνημονιακό πλαίσιο ως αναπόφευκτο και ταυτόχρονα να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση για τους μηδενικούς διορισμούς. Αποδοχή του μνημονιακού πλαισίου, σημαίνει αποδοχή της επιτροπείας και της υποταγής στους σχεδιασμούς των δανειστών. Όποιος αποδέχεται το μνημονιακό πλαίσιο, απορρίπτει τη ρήξη και τη σύγκρουση με την ΕΕ και ταυτόχρονα διεκδικεί μαζικούς διορισμούς, απλά συγκαταλέγεται στην ίδια πολιτική κατηγορία με το Φίλη: Θέλει να γίνουν διορισμοί, αλλά οι δανειστές δεν το επιτρέπουν. Δηλαδή, μας κοροϊδεύει.

Το αίτημα των μαζικών διορισμών συνδέεται άμεσα με τη σύγκρουση με το μνημονιακό καθεστώς, την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Μια σύγκρουση που απαιτεί ανάπτυξη του κινήματος, ισχυρά σωματεία και μετωπικές πρωτοβουλίες. Αυτή την προοπτική εκφράζει η Εκπαιδευτική Παρέμβαση.

Για την ειδική αγωγή

Για την ειδική αγωγή

Οι εξελίξεις στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης αποδεικνύουν ότι οι κατευθύνσεις της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής, που εκπορεύονται από τις οδηγίες της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ, στοχεύουν στην αποδόμηση της ειδικής εκπαίδευσης. Οι μηδενικοί μόνιμοι διορισμοί, οι μειωμένες προσλήψεις αναπληρωτών, η συνέχιση της ελαστικής εργασίας, ο τρόπος κατανομής των παράλληλων στηρίξεων και οι νομοθετικές παρεμβάσεις που έγιναν, ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση υλοποιεί με σταθερό βηματισμό τον οδικό χάρτη της αποδόμησης της ειδικής εκπαίδευσης, τόσο στο επίπεδο των μορφωτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των μαθητών όσο και των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.

Τα «9 πορίσματα του διαλόγου» αναφέρονται στο μακροπρόθεσμο σχέδιο κλεισίματος των ειδικών σχολείων, στην σχολική αυτονομία με εξασφάλιση πόρων από εσωτερικές - εξωτερικές πηγές με σκοπό τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, στην απογευματινή χρήση δομών-σχολικών χώρων από ιδιώτες, στην ανάληψη ευθύνης, στην λογοδοσία, στο προσοντολόγιο με εξειδικεύσεις, στον αναβαθμισμένο ρόλο του διευθυντή στις προσλήψεις και στην αξιολόγηση-αποτίμηση του έργου των εκπαιδευτικών με σύνδεση εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων και αποδοτικότητας.

 Η εφαρμογή της «πλήρους ένταξης» των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία, όπως αυτή σκιαγραφείται σε κάθε βηματισμό του υπουργείου παιδείας και η οποία θα επιχειρηθεί από τη σταδιακή «πιλοτική εφαρμογή ένταξης και ενσωμάτωσης δομών ειδικής και γενικής εκπαίδευσης» θα οδηγήσει στην κατάργηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών με αναπηρία, διευρύνοντας τις ταξικές ανισότητες στις ομάδες των αναπήρων μαθητών και θα ανοίξει διάπλατα τις πόρτες στην ιδιωτικοποίηση δομών της ειδικής αγωγής.

Τμήματα Ένταξης

Η νομοθετική ρύθμιση για τα Τ.Ε. οδηγεί πρακτικά στην ακύρωση του χαρακτήρα τους και στο «στιγματισμό» μαθητών και εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής. Τα τοποθέτησε ρευστό εκπαιδευτικό περιβάλλον, μειώνοντας ακόμα περισσότερο το σχολικό χρόνο υποστήριξης, μικρότερου πλέον αριθμού μαθητών και προαλείφει την μακροπρόθεσμη κατάργησή τους, αφού κρατά την ονομασία (ΤΕ) αλλά εξαϋλώνει το περιεχόμενό τους.

Ν. 4415, άρθρο 48

Επιπλέον, η τελευταία νομοθετική ρύθμιση (ν. 4415, άρθρο 48) και η εφαρμοστική εγκύκλιος (αρ. πρωτ. 163629/ΓΔ4) νομοθετεί και εφαρμόζει την ελεύθερη μετακίνηση των εκπαιδευτικών από τη γενική στην ειδική εκπαίδευση για να καλύψει τις μεγάλες ανάγκες που έχει ο χώρος. Την ίδια στιγμή που δεκάδες Τμήματα Ένταξης που ιδρύθηκαν τη φετινή χρονιά παραμένουν χωρίς εκπαιδευτικό (παρά τις εξαγγελίες για την εξασφάλιση κονδυλίων για τη λειτουργία τους οι οποίες αποτελούν επανάληψη δηλώσεων του παρελθόντος χωρίς αντίκρισμα), η κάλυψη των κενών στην ΕΑΕ θα μπορεί να γίνεται από εκπαιδευτικούς της γενικής εκπαίδευσης, ακόμη και χωρίς κανένα προσόν, αρκεί και μόνο να παραμένουν στη διάθεση της διεύθυνσης.

Η τροπολογία αλλά και η εφαρμοστική εγκύκλιος δημιουργούν, επιπλέον, ακόμη μεγαλύτερη ασάφεια και ως προς τα προσόντα των εκπαιδευτικών της ειδικής εκπαίδευσης. Ασάφεια που κυμαίνεται από την απόλυτη εξειδίκευση μέχρι την μηδενική επιμόρφωση σε θέματα ειδικής εκπαίδευσης. Και αυτό συμβαίνει ενώ μόλις πριν μερικούς μήνες το ΙΕΠ καθόριζε με ακρίβεια και περισσό ζήλο τα αυξημένα προσόντα για την αναγνώριση των μεταπτυχιακών στην ειδική εκπαίδευση. Αυτή η διττή και αντιφατική πολιτική συμπεριφορά στην ουσία εξυπηρετεί το βαθύτερο πολιτικό σχεδιασμό της κυβέρνησης που είναι η αλλαγή του πολιτικού χάρτη στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών: Με το διαχωρισμό και την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, με νέα άνθιση της βιομηχανίας των 400ωρων σεμιναρίων και με το «άνοιγμα» διεκδίκησης σε νέα ΕΣΠΑ για την επιμόρφωση πάνω στις αρχές της συνεκπαίδευσης, σκιαγραφείται ο νέος «οδικός χάρτης» στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών.

Παράλληλη Στήριξη

Το σχολείο «της ισότητας και της ποιότητας» όμως εφαρμόστηκε στην κατανομή των παράλληλων στηρίξεων!!!Οι εκπαιδευτικοί της Α’ Αθήνας μοιράζονται μεταξύ δύο και τριών μαθητών, ενώ σε άλλες διευθύνσεις οι κατανέμονται ακόμη και σε πέντε παιδιά! Ηκαθιέρωση της παράλληλης στήριξης σε ρόλο part-time υποστήριξης στους μαθητές, υποβαθμίζει τα μορφωτικά τους δικαιώματα, επιβεβαιώνοντας πως το περιεχόμενο του «σχολείου για όλα τα παιδιά», είναι  ένα φθηνό σχολείο με ρευστές δομές που δεν εξασφαλίζουν την αναγκαία σταθερή ειδική εκπαιδευτική παρέμβαση που έχουν ανάγκη οι μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Επιπλέον, με βάση την εφαρμοστική εγκύκλιο (αρ.πρωτ.163629/ΓΔ4), όσοι/όσες δάσκαλοι/ες δεν συμπληρώνουν το υποχρεωτικό διδακτικό τους ωράριο θα μπορούν να «παίξουν» το ρόλο της παράλληλης στήριξης! Προβλέπεται μάλιστα ότι σε κάθε μαθητή θα μπορούν να παρέχουν παράλληλη στήριξη μέχρι 4 δάσκαλοι! Την ίδια στιγμή βέβαια αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των ιδιωτικών παράλληλων στηρίξεων και οι γονείς καλούνται να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να στηρίξουν το παιδί τους (καθώς ο νόμος δίνει τη δυνατότητα πρόσληψης ειδικού βοηθού από το γονέα, ΧΩΡΙΣ γνωμάτευση του ΚΕ.Δ.Δ.Υ, πετώντας έτσι το μπαλάκι στο σύλλογο διδασκόντων).

ΚΕΔΔΥ

Τα ΚΕ.Δ.Δ.Υ είναι τελείως αποδυναμωμένα, με τεράστιες ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό αλλά και ανεπαρκή στελέχωση ακόμα και από αναπληρωτές (οι οποίοι προσλαμβάνονται πολλές φορές και στο τέλος της χρονιάς). Επιπλέον, το υπάρχον προσωπικό επιβαρύνεται με διοικητικό έργο ενώ οι λειτουργικές ελλείψεις (τηλέφωνο, χαρτί, μελάνι, κλπ) δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη λειτουργία της υπηρεσίας. Αυτή η κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα τις -γνωστές πια- τεράστιες λίστες αναμονής, οι οποίες ακυρώνουν στην πράξη το ρόλο του ΚΕ.Δ.Δ.Υ, ως της μοναδικής δημόσιας δομής του υπουργείου παιδείας με σκοπό τη διάγνωση, τη διαφοροδιάγνωση και την υποστήριξη.

Μέσα σε όλα αυτά, από τη δική μας πλευρά επισημαίνουμε ότι:

 ΔΕΝ νοείται «σχολείο ισότητας» δίχως τη θετική διάκριση απέναντι στους μαθητές που δικαιούνται ειδική εκπαιδευτική παρέμβαση. ΔΕΝ νοείται «σχολείο ποιότητας» δίχως τη δημιουργία σταθερών δομών και τη στελέχωσή τους με μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό.

ΔΕΝ αποδεχόμαστε τη λειτουργία της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης σε καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» με τη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού, όπως υποδεικνύει η πρόσφατη τροπολογία περί στελέχωσης των δομών ΣΜΕΑΕ, να ζυγίζει περισσότερο από τις εκπαιδευτικές ανάγκες κάθε παιδιού. Γνωρίζουμε καλά ότι η επιστροφή στην «κανονικότητα», σύμφωνα με τις κατευθύνσεις Ε.Ε-Ο.Ο.Σ.Α. , σημαίνει αποθέωση των οικονομικών δεικτών με κάθε κόστος, άρση της μονιμότητας, κινητικότητα κι αναπαραγωγή ευέλικτων μορφών απασχόλησης, μα πάνω απ’ όλα βλάπτουν σοβαρά την ειδική αγωγή και εκπαίδευση.

Η ειδική εκπαίδευση χρειάζεται:

ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΛΥΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ ΣΕ ΔΟΜΕΣ ΣΜΕΑΕ/Τ.Ε. ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΣΤΗΡΙΞΗ

• Η υποστήριξη των μαθητών στις γενικές τάξεις δεν μπορεί να γίνεται με δόσεις.

• Απαιτούμε κάθε μαθητής να έχει πλήρη και έγκαιρη υποστήριξη, η οποία να αντιστοιχεί στις ανάγκες του, για όλο το διάστημα που φοιτά στο σχολείο. 

Ξέρεις από βέσπα;

Ξέρεις από βέσπα;

Σχολικές ιστορίες καθημερινής τρέλας. Νο1

Καθώς οι εκπαιδευτικοί γαλλικών και γερμανικών διδάσκουν δίωρα στην Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού, το διδακτικό τους ωράριο προκύπτει να είναι ζυγός αριθμός. Μέχρι τώρα, το myschool δεχόταν αυτή τη μία ώρα κενό, όπου αυτή προέκυπτε. Από τις 1 Νοεμβρίου όμως, ω τι έκπληξη, το myschool χτυπάει κόκκινο, οι διευθυντές σηκώνουν τα χέρια ψηλά, ολόκληρη η περιοχή της Διεύθυνσης χτυπάει κόκκινο, στο υπουργείο σημαίνει συναγερμός, πέφτουν τηλέφωνα και να που οι εκπαιδευτικοί γαλλικών και γερμανικών οφείλουν να συμπληρώσουν αυτή τη μία ώρα. Στο πρωινό; Στο ολοήμερο; Αδιάφορο. Πως όμως, αφού ήδη έχουν κατανεμηθεί σε σχολεία; Απλό. Το πρωί στο ένα σχολείο η συνάδελφος διδάσκει γαλλικά και το μεσημεράκι, μαζεύει τα υπάρχοντά της, δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει και φτάνει σε κάποιο άλλο σχολείο για μια διδακτική ώρα στο ολοήμερο – πολιτιστικοί όμιλοι. Νέες εμπειρίες, σίγουρα μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών είναι απαραίτητη. Μπορείς εσύ να κάνεις αλλιώς; Και ποιος είσαι εσύ που θες να τα βάλεις με κοτζάμ myschool;

Άλλη επιλογή υπάρχει; Μα φυσικά, εδώ μιλάμε για το σχολείο των πολλαπλών επιλογών. Άλλη συνάδελφος, γερμανικών, συμπληρώνει ωράριο με την ευέλικτη ζώνη της Γ΄ τάξης, ώστε ο δάσκαλος της τάξης να συμπληρώσει ωράριο με τα Θρησκευτικά της Δ΄ τάξης, ώστε η δασκάλα της Δ΄ τάξης να συμπληρώσει ωράριο στο ολοήμερο, όπου το πρόγραμμα λέει εικαστικά, αλλά η δασκάλα κάνει μελέτη, διότι τα παιδιά δηλώνουν ότι «η μαμά τους λέει ότι πρέπει να πάνε διαβασμένα στο σπίτι γιατί μετά έχουν ξένες γλώσσες και άλλα πολλά και δεν προλαβαίνουν», άλλωστε και την προηγούμενη μέρα, που είχαν έναν άλλο δάσκαλο που το όνομά του δεν το θυμούνται, πάλι μελέτη έκαναν. Η μουσικός αντιθέτως, συμπληρώνει ωράριο όχι στο συστεγαζόμενο σχολείο, αλλά στο ολοήμερο άλλου σχολείου που ανήκει σε άλλο δήμο, περίπου μισή ώρα απόσταση με τη συγκοινωνία. Δρόμο αφήνει, δρόμο παίρνει, με τα πολλά φτάνει στον προορισμό της, όπου υποτίθεται ότι κάνει πολιτιστικούς ομίλους, αλλά κι αυτή μελέτη κάνει, διότι τα παιδιά δηλώνουν ότι «η μαμά τους, κλπ. κλπ.».

Κι ένα ηλιόλουστο πρωινό, μια και δυο, οι μεγάλες τάξεις του σχολείου πηγαίνουν εκκλησία. Όμως, η δασκάλα της Ε΄ τάξης, τη συγκεκριμένη ημέρα κατεβαίνει στο ολοήμερο, επομένως, ξεκινά εργασία στις 10 π.μ. και σχολάει στις 4 μ.μ. Έτσι, την τάξη συνοδεύει ο συνάδελφος της πληροφορικής, ο οποίος όμως πρέπει να είναι στο σχολείο στις 9 π.μ. γιατί διδάσκει σε άλλο τμήμα και το τμήμα που εκκλησιάζεται επιστρέφει στο σχολείο με την εκπαιδευτικό των γαλλικών που διδάσκει σε αυτό τη δεύτερη ώρα. Και κάπου ανάμεσα στην τρίτη και την τέταρτη διδακτική ώρα, καθώς η Γ΄ τάξη περιφερόταν από αίθουσα σε αίθουσα, ο Γιαννάκης με τον Κωστάκη βρήκαν την ευκαιρία να πάρουν το ρεπό τους και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης – μετά από επίμονες αναζητήσεις, επισημάνθηκαν πίσω από τις τουαλέτες να παίζουν τάπες πανευτυχείς. Τουλάχιστον δύο δίωρα της γλώσσας είναι σπασμένα στη μέση σε κάθε τάξη, το πρόγραμμα αλλάζει κάθε δυο βδομάδες και όλοι αισθάνονται ότι δεν προλαβαίνουν να κάνουν τίποτα. Ε και λοιπόν;

Το μεσημεράκι τα παιδιά μαζεύονται στις αίθουσες της Α΄ και της Β΄ και απλώνουν στα θρανία τα ταπεράκια τους να φάνε. Τα παιδιά της Α΄ τάξης δεν χρειάζεται να μετακινηθούν, απλώς μαζεύουν βιβλία και κασετίνες και απλώνουν στα θρανία ότι έχουν, πατάτες, ρύζι με μπιφτέκια κλπ. Ο υπεύθυνος ολοήμερου προβλέπεται ότι πιστώνεται τη διδακτική ώρα της σίτισης διότι πρόκειται για μια «παιδαγωγική διαδικασία, κλπ κλπ.» ενώ οι υπόλοιποι δυστυχείς που διδάσκουν στο ολοήμερο εκείνη την ημέρα, απλώς «επιβλέπουν». Ποια η διαφορά; Καμία, είναι κλοπή διδακτικού ωραρίου και όλοι το ξέρουν, και λοιπόν;

Προχθές η δασκάλα της Ε΄ έσπασε το πόδι της και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλε είναι πλέον αδύνατον να ξανάρθει σχολείο για κάνα δίμηνο. Εμ, δεν πρόσεχε κι εκείνη. Και τώρα; Κανένα πρόβλημα, η Διεύθυνση αποφάσισε, εν μέσω της σχολικής χρονιάς, να κάνει σύμπτυξη στα τμήματα της Δ΄ τάξης και από τρία να γίνουν δύο, διότι λέει έχουν μόνο 48 μαθητές κι ας έχουν κι ένα μαθητή με κινητικά προβλήματα που μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, τέτοιες λεπτομέρειες θα κοιτάμε τώρα; Και γιατί δεν στέλνει δάσκαλο η Διεύθυνση; Μα γιατί μερικές δεκάδες δασκάλους, φρόντισε να τους στείλει από κει που ήρθαν με απόσπαση, διότι λέει, περίσσευαν! Και γιατί δεν στέλνει το Υπουργείο αναπληρωτή; Μα αν είναι να προσλαμβάνει το Υπουργείο όσους αναπληρωτές χρειάζονται, τότε γιατί γίνεται όλη αυτή η φασαρία;

Ποιοι είναι οι στόχοι του νέου σχολείου

Και κάπου εδώ φτάνουμε στην ουσία του προβλήματος. Το ενιαίο πρόγραμμα του «νέου σχολείου» θεσμοθετήθηκε την περασμένη άνοιξη, με ένα βασικό στόχο: τη δραστική περικοπή προσωπικού, την κυνική λειτουργία του μνημονιακού κόφτη στην εκπαίδευση κατ’ απαίτηση των «θεσμών». Χιλιάδες αναπληρωτές δάσκαλοι, εκατοντάδες αναπληρωτές αγγλικών, φυσικής αγωγής και άλλων ειδικοτήτων, παραμένουν άνεργοι.

Οι περικοπές δεν είναι ο μοναδικός στόχος. Το νέο σχολείο – Φίλη  δεν είναι παρά το «παλιό» κακό νοησιαρχικό  σχολείο. Το πρόγραμμα  δεν υπακούει στις ανάγκες του μαθητή υπακούει στις ανάγκες του μνημονίου. Το δημοτικό σχολείο μετατρέπεται έτσι από σχολείο αγωγής σε σχολείο μετάδοσης κατακερματισμένων γνώσεων και δεξιοτήτων, σε ένα αχταρμά του «λίγο απ’ όλα και τελικά τίποτα».  Η κυβερνώσα αριστερά αποδεικνύεται ο καλύτερος μαθητής του ΟΟΣΑ και των εκπαιδευτικών στόχων των ΕΣΠΑ, πρωταγωνιστής δομικών εκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων στο δημοτικό και το νηπιαγωγείο που σαρώνουν τον παιδαγωγικό τους χαρακτήρα και καταδικάζουν μια ολόκληρη γενιά χωρίς αγωγή στο φόντο της εκτεταμένης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης.

Ποια αιτήματα μπορούν να μας ενώσουν

Ο άμεσος στόχος μας πρέπει να είναι η απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων και η πρόσληψη όλων των αναπληρωτών όλων των κλάδων άμεσα. Έχει τεράστια σημασία, κανένας συνάδελφος αναπληρωτής, σε όποιο κλάδο και αν ανήκει να μη μείνει άνεργος. Ταυτόχρονα, είναι κρίσιμο, να διεκδικήσουμε μαζικούς μόνιμους διορισμούς για όλους τους κλάδους εκπαιδευτικών και σύσταση όλων των απαραίτητων οργανικών θέσεων για όλες τις ειδικότητες. Τέλος, να διεκδικήσουμε και να κατοχυρώσουμε την προσμέτρηση της διδακτικής ώρας της σίτισης για όλους όσους εμπλέκονται σε αυτήν. Η μαζική ανταπόκριση στις αιτήσεις που διακινεί ο Σύλλογος είναι η αρχή.

Για ποιο σχολείο αγωνιζόμαστε

Διεκδικούμε ενιαίο παιδαγωγικό/μορφωτικό σχέδιο για ένα σχολείο ζωντανό και δημιουργικό, σχολείο της μορφωτικής ισότητας και της κριτικής σκέψης. Με την απόφαση της τελευταίας Γενικής μας Συνέλευσης, υποστηρίζουμε ενιαίο δημόσιο δωρεάν δεκατετράχρονο εκπαιδευτικό σχεδιασμό με δίχρονη προσχολική αγωγή και ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο.

Σε αυτό το σχολείο, έχουν θέση και οι δάσκαλοι και όλες οι υπάρχουσες σήμερα ειδικότητες, όχι διαιρεμένοι στα χαρακώματα της επιστημονικής τους εξειδίκευσης αλλά ενταγμένοι σε ένα ενιαίο μορφωτικό σχέδιο που θα υπηρετεί το παιδί και την αγωγή του. Με σταθερή και μόνιμη εργασία και σταθερή παιδαγωγική σχέση στο σχολείο τους και όχι εργασιακά εξαθλιωμένοι και περιπλανώμενοι.

Σε αυτά τα πλαίσια προτείνουμε την ένταξη όλων των αντικειμένων σε ένα ενιαίο μορφωτικό σχέδιο, την ενιαία διδασκαλία τους. Με την αυτοτελή διδασκαλία, την εργαστηριακή διδασκαλία τους αλλά και τη συνδιδασκαλία τους από το/τη δάσκαλο/α και τον/την εκπαιδευτικό της ειδικότητας και το συνυπολογισμό της ώρας και για τους δύο. Πρόταση που απαντά ολοκληρωμένα στις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών και ταυτόχρονα καλύπτει εργασιακά τους εκπαιδευτικούς. Πρόταση που για να αποκτήσει υλική δύναμη, απαιτείται η μαζική αγωνιστική δράση της ζωντανής εκπαίδευσης.

Τι είναι και τι θέλει η Εκπαιδευτική Παρέμβαση

Νοέμβριος 2016

Τι είναι και τι θέλει η Εκπαιδευτική Παρέμβαση

Όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, αποτελούν προέκταση του ενός ή του άλλου κόμματος, υπηρετούν την γενικότερη στρατηγική του και υποτάσσουν την συνδικαλιστική δράση των εκπαιδευτικών στους ευρύτερους κυβερνητικούς ή αντιπολιτευτικούς σχεδιασμούς. Η Εκπαιδευτική Παρέμβαση, όχι. Στην Εκπαιδευτική Παρέμβαση έχουμε άλλους τρόπους σκέψης και οργάνωσης.

Η Εκπαιδευτική Παρέμβαση είναι μια ανεξάρτητη ομάδα εκπαιδευτικών, ανοιχτή σε κάθε συναδέλφισσα ή συνάδελφο που δέχεται τις βασικές αρχές της και θέλει να συμμετάσχει ισότιμα στις διαδικασίες της. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από την ολομέλεια της ομάδας. Η Εκπαιδευτική Παρέμβαση συμμετέχει στο δίκτυο των Ανεξάρτητων Παρεμβάσεων – Συσπειρώσεων – Κινήσεων και αγωνίζεται για την ανάπτυξη του ανεξάρτητου ταξικού συνδικαλισμού.

Όσοι συμμετέχουμε σε αυτήν, δεν κρύψαμε ποτέ ότι είμαστε πολιτικοποιημένοι. Έχουμε ο καθένας – καθεμιά τις δικές του πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις και προβληματισμούς και μάλιστα με αγωνιστικό – ριζοσπαστικό πρόσημο. Μας ενώνει όμως, η προτεραιότητα να αγωνιστούμε μαζί κάτω από ένα κοινό πλαίσιο, ενάντια στην συντηρητική αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση και την κοινωνία, ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές που οδηγούν τον κόσμο της ζωντανής εκπαίδευσης και της εργασίας στην οικονομική εξαθλίωση ιδιαίτερα σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.

Για μας, η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στις γενικές συνελεύσεις και τις συλλογικές διαδικασίες, στη λήψη των αποφάσεων και στο σχεδιασμό των κινητοποιήσεων, είναι καθοριστικής σημασίας. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, όταν περιοριζόμαστε μόνο να ψηφίζουμε αυτόν ή τον άλλο «εκπρόσωπο», εμείς, οι εκπαιδευτικοί, χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, την αγωνιστική μας δυναμική, την ικανότητα να σκεφτόμαστε μόνοι μας, να είμαστε ανεξάρτητοι. Συνέπεια είναι, η κυβέρνηση και οι κρατικοί και κομματικοί μηχανισμοί να μας κάνουν ό,τι θέλουν.

Δεν μας ενδιαφέρει να μένουμε μόνο σε επίπεδο καταγγελιών και αναλύσεων, απλοί θεατές στην όλο και μεγαλύτερη επιδείνωση των συνθηκών ζωής και εργασίας μας. Επιδιώκουμε πραγματικούς αγώνες, που θα έρχονται σε αντιπαράθεση με την πολιτική της λιτότητας, της ελαστικής εργασίας, του αυταρχισμού και των αντιεκπαιδευτικών επιλογών και θα μπορούν να πετυχαίνουν μικρές και μεγάλες νίκες, από τα μικρά και καθημερινά μέχρι τα μεγάλα προβλήματα. Γι' αυτό και τα αιτήματα μας δεν καθορίζονται από τα στενά πλαίσια που βάζουν οι κυρίαρχες πολιτικές, αλλά στηρίζονται και εκφράζουν τις πραγματικές ανάγκες των εκπαιδευτικών και των μαθητών.

Εμείς στην Εκπαιδευτική Παρέμβαση θεωρούμε ότι ο συνδικαλισμός και η διεκδίκηση των αιτημάτων μας δεν είναι το μόνο πεδίο δράσης. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να αναπτύξουν τη συλλογική τους δράση, τόσο για τον παιδαγωγικό τους ρόλο και τη στάση τους μέσα στις σχολικές τάξεις, όσο και για ευρύτερα πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα που δεν μπορεί να αποτελούν μονοπώλιο των κομματικών μηχανισμών. Οφείλουν να έχουν άποψη για το σχολείο. Να έχουν πάντα στραμμένη την ματιά τους στον κόσμο του μόχθου και του μεροκάματου, στον κόσμο της εργασίας, που αγωνιά για το εκπαιδευτικό και εργασιακό μέλλον των παιδιών του και αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο.

Το ανεξάρτητο αγωνιστικό δυναμικό έδωσε σκληρές μάχες τα προηγούμενα χρόνια, ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές, τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, την αξιολόγηση.  Σήμερα έχουμε ανάγκη από τη μεγαλύτερη, την πλατύτερη δυνατή συσπείρωση αγωνιστών, την αναζωογόνηση και την ενίσχυση των διαδικασιών του σχήματός μας ενάντια στη συνήθεια της ανάθεσης, στην παθητικότητα, στον ατομισμό. Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα ενότητας, αγωνιστικής δράσης και συσπείρωσης, σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα που δώσαμε μαζί τις μάχες της αξιολόγησης, της πάλης ενάντια στα αντιεκπαιδευτικά και αντιλαϊκά μνημονιακά μέτρα. Τώρα είναι η ώρα της μεγαλύτερης δυνατής συστράτευσης, της συσπείρωσης, του αγώνα.

Υποψήφιοι για το Δ.Σ.

Αθανασόπουλος Νίκος         8^ο  Δημ. Σχολ. Ζωγράφου

Διαμαντοπούλου Αρετή (νηπιαγωγός)   ΚΕΔΔΥ  Α΄ Αθήνας

Ζαχαράκη Εύη                     4^ο Δημ. Σχολ. Ζωγράφου

Ζαχαροπούλου Κατερίνα (μουσικός)   8^ο–106^ο Δ. Σχ.Αθηνών

Κατσούδας Δημήτρης             106^ο Δημ. Σχολείο Αθηνών

Κωνσταντοπούλου Χρυσή    1^ο Δημ. Σχολ. Ζωγράφου

Λέντζα Ελένη                          17^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Λούβαρη Ευαγγελία (Εβίτα) (νηπιαγωγός)  57^ο Νηπ. Αθηνών

Μάζαρης Βασίλης                     8^ο Δημ. Σχολ. Ζωγράφου

Μαναγλιώτου Αργυρώ           8^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Μαριόλης Δημήτρης               12^ο Δημ. Σχολείο Αθηνών

Μπογιατζή Σοφία                     2^ο Δημ. Σχολείο Ζωγράφου

Νάκος Νίκος                            9^ο Ειδικό Δημ. Σχολείο Αθηνών

Παπαθανασίου Ελένη                    4^ο Δημ. Σχολ. Ζωγράφου

Παπαποστόλου Ελένη             12^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Παπουτσής Δημήτρης              8^ο Δημ. Σχολείο Αθηνών

Πετμεζάς Παναγιώτης                106^ο Δημ. Σχολείο Αθηνών

Πριμικύρη Λίτσα                       3^ο Δημ. Σχολ. Ζωγράφου

Σκόρδου Ανδριάνα                   8^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Σκουτέλας Χρήστος                     10^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Σολομωνίδης Σπύρος                 17^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Σπηλιοπούλου Κατερίνα         8^ο Δημ. Σχολ. Ζωγράφου

Ταρλά Μαρία                             12^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Τουανζόγλου Αργυρώ               15^ο Δημ. Σχολ. Αθηνών

Για την Ελεγκτική Επιτροπή

Σαββούλα Χρήστου                      Δημ. Σχολείο Αγλ. Κυριακού

Σπυρόπουλος Νίκος                     12^ο Δημ. Σχ. Αθηνών

Ταμβάκης Οδυσσέας                       18^ο Δημ. Σχ. Αθηνών

Νηπιαγωγείο: Το χρονικό της αποδόμησής του

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΟΥ

Από το Πάσχα και μετά μια σειρά αιφνιδιαστικών αλλαγών δομικού χαρακτήρα, χωρίς καμμιά συζήτηση με την εκπαιδευτική κοινότητα, έρχονται να αλλάξουν θεμελιακά το Νηπιαγωγείο «στα πλαίσια της εξοικονόμησης δαπανών και του εξορθολογισμού του ανθρώπινου δυναμικού», όπως αναφέρονται και στις αιτιολογικές εκθέσεις των σχετικών νόμων και υπουργικών αποφάσεων.

Άρθρο 35^Α του Ν. 4386 «Ρυθμίσεις για την Έρευνα»

Στις 12-4-2016 κατατίθεται ως σχέδιο νόμου και κατόπιν ψηφίζεται ο νόμος με τον οποίο διπλασιάζεται ο ελάχιστος αριθμός των νηπίων που απαιτούνται για την ίδρυση-λειτουργία των νηπιαγωγείων. Έτσι, αυτόματα τα νηπιαγωγεία των αστικών περιοχών από 7, θα λειτουργούν πλέον μόνο αν έχουν 14 νήπια! Με τον ίδιο νόμο δίνεται η δυνατότητα λειτουργίας, σε δυσπρόσιτα μέρη, νηπιαγωγείων με 5 παιδιά. Τα στοιχεία είναι αμείλικτα: Στην επικράτεια για το σχολικό έτος που διανύσαμε (2015-2016), 1144 νηπιαγωγεία –συμπεριλαμβανομένων των 254  δυσπρόσιτων είχαν 14 ή λιγότερα νήπια α’ και β’ ηλικίας  και σύμφωνα με τη διάταξη που προαναφέρθηκε βρίσκονταν υπό καθεστώς κατάργησης ή συγχώνευσης. Συνεπώς, αν εφαρμοζόταν ο νόμος, θα καταργούνταν άμεσα 744 τμήματα νηπιαγωγείων.

Σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα αντέδρασε ποικιλόμορφα σε αυτό το νόμο: με συγκεντρώσεις, απεργίες, διαμαρτυρίες, παραστάσεις στις Διευθύνσεις εκπαίδευσης, παρεμβάσεις στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο.  Στην επαρχία μεγάλο μέρος του τοπικού τύπου ασχολήθηκε με το ζήτημα για πολλές ημέρες. Ο νόμος ψηφίστηκε αλλά δεν εφαρμόστηκε για τη σχολική χρονιά που διανύουμε, αφήνοντας ωστόσο, παρακαταθήκη κακών εξελίξεων αφού το νομικό πλαίσιο υπάρχει και το μόνο που μένει είναι η εφαρμογή του(εξάλλου η εγκύκλιος των υπηρεσιακών μεταβολών  άμεσα θα έρθει στα σχολεία μας).

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ (87776/Δ1/30-5-2016)

Μια μέρα πριν την έναρξη των εγγραφών στα νηπιαγωγεία (στις 30-5-2016), το Υπουργείο με μια απίστευτης σύλληψης εγκύκλιο θέτει κριτήρια για την εγγραφή των παιδιών στο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο. Απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγραφή σε αυτό  είναι οι γονείς να είναι εργαζόμενοι ή να ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (φυλακισμένοι, χρήστες κ.λ.π.). Το θέμα του αποκλεισμού παιδιών από τη  δομή του ολοήμερου  νηπιαγωγείου τίθεται για πρώτη φορά (πέραν αυτής της πρώτης πιλοτικής εφαρμογής του θεσμού)και μάλιστα από μια κυβέρνηση της «Αριστεράς».

Οι νηπιαγωγοί δεν εφαρμόσαμε  την οδηγία στα σχολεία μας και οι υπεύθυνοι του Υπουργείου άρχισαν «να ξεδοντιάζουν» καθημερινά  την εγκύκλιο προσθέτοντας, κάτω από τη γενική κατακραυγή, και άλλες κατηγορίες μαθητών οι οποίες θα εξαιρούνταν της εγκυκλίου, αλλά για άλλη μια φορά δεν απέσυραν την εγκύκλιο, αφήνοντας την και αυτή παρακαταθήκη για το άμεσο μέλλον.

ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ ΩΡΑΡΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

Ο θεσμός του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ (Υ.Α. 130272/Δ1/5-8-2016, ΦΕΚ 2670/Β/26-8-2016). Μια νέα δομή φροντίδας και φύλαξης δημιουργήθηκε η οποία λειτουργεί από τις 13.00 (ώρα κατά την οποία τελειώνει το «βασικό πρόγραμμα») έως τις 16.00 και η οποία ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙκαι ΔΕΝ ΕΧΕΙ τη στοχοθεσία και το περιεχόμενο των Ολοήμερων Προγραμμάτων με τη μορφή που γνωρίζουμε.  Το Ολοήμερο Πρόγραμμα έγινε  προαιρετικό, χωρίς καμιά συνέχεια με το βασικό, αφού τα παιδιά που θα το παρακολουθούν θα είναι παιδιά διαφορετικών πρωινών τμημάτων «βασικού προγράμματος». Το Ολοήμερο Νηπιαγωγείο, ως θεσμός που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες εκπαιδευτικές και κοινωνικές ανάγκες (ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της κρίσης), που λειτουργεί  αντισταθμιστικά και συμβάλλει στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού υπονομεύεται.

Μέσα στο καλοκαίρι, επίσης, εκδόθηκεκαι η Υπουργική Απόφαση για το ωράριο των νηπιαγωγών (Υ.Α. 127187/Ε1/1-8-2016, Φ.Ε.Κ. 2524, τεύχος Β΄/16-8-2016). Χωρίς να ληφθούν υπόψη οι προτάσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και των συνδικαλιστικών οργάνων της (ΔΟΕ-Σύλλογοι- Συντονιστικό Νηπιαγωγών) για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του νηπιαγωγείου (π.χ. συνθήκες λειτουργίας, καθημερινή εφημερία κλπ), η υπουργική απόφαση (με εξαίρεση την περίπτωση 9 από τα 5.140 νηπιαγωγεία της χώρας) αυξάνει το ωράριο των Νηπιαγωγών που πλέον επίσημα έχουν το μεγαλύτερο ωράριο όλων των εκπαιδευτικών!

Μετά από πίεση των νηπιαγωγών για κοινή απόφαση για πρακτικά Συλλόγων Διδασκόντων και ωρολόγια προγράμματα, η ΔΟΕ εξέδωσε στις 6/9/2016, σχετική απόφαση αλλά χωρίς να πάρει στη συνέχεια μέτρα για τη στήριξη του αγώνα που οι νηπιαγωγοί ξεκίνησαν μέσα στο καλοκαίρι. Εξάλλου και η συνάντηση της ΔΟΕ με το Υπουργείο, ενώ όλη η εκπαιδευτική κοινότητα συζητούσε τις αλλαγές, πραγματοποιήθηκε μια μέρα πριν την υπογραφή της Υπουργικής Απόφασης (δηλαδή στις 4/8/16) μετά από πίεση του Συντονιστικού των Νηπιαγωγών. Στη συνέχεια, η ΔΑΚΕ και ιδιαίτερα η ΔΗΣΥ (ΠΑΣΚ) επικαλούνταν στο ΔΣ της ΔΟΕ επικαλούνταν διάφορα προσχήματα για να μην ανανεώσουν την απόφαση της ΔΟΕ – ακόμα και την τελευταία απόφαση της ΔΟΕ την ψήφισαν με μισή καρδιά, ενώ η ΔΗΣΥ με δηλώσεις των εκπροσώπων της υπονόμευε ανοιχτά αυτό τον αγώνα. Αντίθετα, μια σειρά Σύλλογοι ΠΕ, ανάμεσά τους και ο δικός μας με συνεχείς αποφάσεις τους, παραστάσεις διαμαρτυρίας στις συμβούλους, ενημερώσεις στα σεμινάρια, συναντήσεις και συσκέψεις νηπιαγωγών, οργάνωσαν και στήριξαν ανυποχώρητα τον αγώνα των νηπιαγωγών.

Οι νηπιαγωγοί σε όλη τη χώρα αντιστάθηκαν. Αψηφώντας τις επιταγές του Υπουργείου, τις εντολές και τις απειλές της διοίκησης και των σχολικών συμβούλων συμπαρατάχθηκαν με τις αποφάσεις της ΔΟΕ και των συλλόγων τους, έκαναν πρακτικά και κατέθεσαν ωρολόγια προγράμματα σύμφωνα με τις αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων κάθε νηπιαγωγείου, υπενθυμίζοντας για άλλη μια φορά ότι αυτός αποτελεί το κυρίαρχο όργανο λήψης αποφάσεων.

Η μάχη ενάντια στην εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης όμως συνεχίζεται. Οι νηπιαγωγοί διαπιστώνουν  καθημερινά  ότι ο νέος τύπος νηπιαγωγείου που το Υπουργείο προωθεί και επιβάλλει δεν στηρίζεται σε καμία τεκμηριωμένη παιδαγωγική προσέγγιση. Μεταλλάσσει το νηπιαγωγείο σε ένα «σχολειοποιημένο» πρόγραμμα με αυστηρούς χρόνους εκτέλεσης δραστηριοτήτων, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της δομής του, τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες των παιδιών που φοιτούν σε αυτό. Επιπλέον, διαπιστώνουν την υποβάθμιση του παιδαγωγικού χαρακτήρα της δεύτερης βάρδιας (η οποία μετατρέπεται σε φύλαξη) και τον κίνδυνο αυτή μελλοντικά να απαλλάξει το Υπουργείο από την υποχρέωση για τη στελέχωσή της με Νηπιαγωγούς. Βλέπουν επίσης μπροστά τους να ανοίγει ο δρόμος της ωρομισθίας στο νηπιαγωγείο ή και ακόμη και  της μεταφοράς της λειτουργίας του σε Δήμους ή ΚΔΑΠ.

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΔΟΕ – ΣΥΛΛΟΓΟΥ – ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ: 

ΔΙΧΡΟΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΝΤΑΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΔΕΚΑΤΕΤΡΑΧΡΟΝΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΤΙΚΟ  ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΕ ΣΥΝΕΧΕΣ ΚΑΙ ΕΝΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ